Vítáme Vás, můžete se přihlásit nebo vytvořit účet.

Cart

product (empty)

Košík je prázdný

Zboží celkem: 0 Kč

Termín obdržení zásilky
Česká pošta	Pátek 28.02
PPL	Pátek 28.02
Osobní odběr	Pondělí 03.03
Termíny jsou pouze orientační a mohou se lišit podle zvoleného typu platby. O Průběhu zásilky Vás budeme informovat e-mailem.
Při nákupu většího množství produktů negarantujeme dodání do zobrazeného data

Kobieta, która płacze

28 %

171 Kč 238 Kč

Sleva až 70% u třetiny knih

Popis knihy

Opowieść o Dorze Maar (1907-1997), modelce i kochance Pabla Picassa, słynnej malarce i fotografce, odrzuconej przez kapryśnego kochanka.

Pełna emocji powieść o kobiecie, która w imię miłości była zdolna do wszystkiego.

Mieszkająca w Paryżu kubańska pisarka przygotowuje powieść o Dorze Maar, jednej z najbardziej utalentowanych artystek doby surrealizmu do chwili, gdy w jej życiu pojawił się Pablo Ruiz Picasso.

Była kochanką, muzą, a w końcu ofiarą genialnego malarza. Inspiracją dla pisarki staje się kilkudniową podróż Dory do Wenecji, w towarzystwie Bernarda Minoret i Jamesa Lorda. Podróż ta stanie się punktem zwrotnym w życiu Dory. Po powrocie z Wenecji do Paryża usunie się ze świata i zamknie na zawsze w swoim paryskim mieszkaniu.

Zoé Valdés (ur. 1959 w Hawanie), kubańska pisarka, poetka i krytyk filmowy, z wykształcenia filolog. W latach 1984-88 pracowała w delegacji kubańskiej dla UNESCO w Paryżu. Była także edytorką magazynu `Cine Cubano`.

Mieszka z mężem i córką w Paryżu. Opublikowała 5 tomów wierszy i 22 powieści, opowiadania i książki dla dzieci. Jej książki były tłumaczone na ponad trzydzieści języków, spotykając się z nadzwyczajnym przyjęciem ze strony krytyków i czytelników.

W Polsce ukazały się dotychczas 3 powieści: Oddałam ci całe życie (1999),Cud w Miami (2004), Piratki z Karaibów (2010).

Dora Maar (1907-1997, z Picassem 1936-1944), prawdziwe nazwisko Henriette Theodora Markovitch, pół Francuska, pół Chorwatka. Utalentowana artystka i fotografka, ikona surrealistów (fotografował ją Man Ray). Otaczała ją nieco tragiczna aura - jak sądził Picasso, przede wszystkim, dlatego, że nie mogła mieć dzieci. Po rozstaniu do końca życia pozostała samotna, żyjąc w otoczeniu zakurzonych pamiątek po Picassie.