Vítáme Vás, můžete se přihlásit nebo vytvořit účet.

Cart

product (empty)

Košík je prázdný

Zboží celkem: 0 Kč

Termín obdržení zásilky
Dodací doba je ovlivněna statním svátkem ( 24.12, 25.12, 26.12 )
Česká pošta	Pondělí 23.12
PPL	Pondělí 23.12
Osobní odběr	Pátek 27.12
Termíny jsou pouze orientační a mohou se lišit podle zvoleného typu platby. O Průběhu zásilky Vás budeme informovat e-mailem.
Při nákupu většího množství produktů negarantujeme dodání do zobrazeného data

Skrawki życia

7 %

137 Kč 147 Kč

Expedice za 2 až 3 dny

Sleva až 70% u třetiny knih

Popis knihy

Cezary Maciej Dąbrowski przygląda się światu nie tylko z wielką uwagą, ale przede wszystkim z wielką czułością. A to znaczy, że tak patrząc na świat oddaje mu z każdym słowem cząstkę siebie. Współodczuwanie i współczucie określa charakter jego poezji. () Świat w wierszach Dąbrowskiego to jedność wielości, wspólnota przeciwieństw i bogactwo niepowtarzalnych szczegółów. Bohater Dąbrowskiego czuje się dobrze wśród tej różnorodności.
Niewątpliwie świat, który jest jego światem i jednocześnie światem przedstawionym mieści się w granicach, które człowiek jest w stanie objąć jeszcze swoim poznaniem. Jest to bogactwo na miarę ludzkich zmysłów. ()
Relacja bliskości nie oznacza jednak, że rysująca się w tych wierszach perspektywa pozbawiona jest ścieżek krętych, prowadzących donikąd, niebezpiecznych i złych. Napięcia między dobrem i złem towarzyszą bohaterowi Dąbrowskiego nieustannie. W swojej wędrówce co krok napotyka pęknięcia i ślady, które przypominają o tragediach, wojennych dramatach, o złu i nienawiści. To są blizny i rany, które wrażliwy człowiek zauważa i które cały czas każą mu dokonywać moralnej oceny świata. () Poeta wydobywa z przeszłości epizody, z urywków pamięci stara się odtworzyć obrazy tego, co było, a jednocześnie z wielką uwagą śledzi chwilę teraźniejszą. W tym widzeniu przeszłość splata się ze współczesnością w jeden wątek nie zawsze łatwy do przedstawienia. Czasami nawet jego bohater wolałby wybrać milczenie, aby słowami nie burzyć dodatkowo i tak już skłóconego wewnętrznie świata. ()
Bo taka jest zdaje się mówić poeta godząca i łagodząca rola poety. Poeta powinien być uważny, powinien umieć słuchać i co najważniejsze wsłuchiwać się w głosy innych, powinien być pokorny wobec całej rzeczywistości. Na tym zresztą misja poety się nie kończy. Jej celem jest przecież nieustanne podejmowanie prób ocalania i odbudowywania prawdziwych relacji tworzących świat. Zrozumieć świat, opisać świat, współczuć mu, być w nim oto niepełna i przypadkowo tylko zestawiona lista imperatywów poetyckich Dąbrowskiego ()